“Nuk doja të mendoja shumë për të. Dëshiroja ta kisha atë si një dhuratë të lezetshme dhe të papritur, e cila ka ardhur dhe do të shkojë prap – asgjë më shumë. Mendoja të mos i krijoja shumë hapësirë mendimit se kjo mund të ishte diçka më shumë. E dija shumë mirë se çdo dashuri e ka dëshirën për përjetësi dhe se pikërisht këtu qëndron edhe vuajtja e saj përhershme. Asgjë nuk zgjatë. Asgjë.”
“Është shumë dyshuese se si palumturinë në botë shpesh e sjellin disa njerëz të vegjël.”
“Është e çuditshme se sa të komplikuara mund ti bëjmë gjërat vetëm për ta shmagur shfaqjen e asaj që e ndjejmë.”
“Të harrosh është sekreti i rinisë së përjetshme. Njeriu plaket vetëm përmes kujtesës.”
